Καιρό έχουμε να προσθέσουμε ανεκδοτάκια στην ενότητα “Αστεία” του xblog. Κυριακή σήμερα, ημέρα για χαλάρωση και ξεκούραση, νομίζω είναι ότι πρέπει για τρία ανεκδοτάκια, που μου άρεσαν πολύ 🙂
Είναι ένας και ψάχνει να παρκάρει στο Παγκράτι πάνω από 3 τέταρτα. Ξενερωμένος εντελώς πια κι αφού έχει ρίξει διαφορά «γαλλικά» από τα νεύρα του, αρχίζει: «Θεέ μου, σε παρακαλώ. Βοήθησέ με να βρω πάρκινγκ κι εγώ, παρόλο που ήμουν τόσα χρόνια άπιστος, θα αλλάξω. Θα πηγαίνω κάθε μέρα στην εκκλησία, δεν θα βρίζω, θα είμαι πιστός στη γυναίκα μου. Σε παρακαλώ μια θεσούλα. Σε παρακαλώ…». Μόλις στρίβει λοιπόν στη γωνία, να ‘σου η θεσούλα ελεύθερη. Κοιτάζει ο τυπάς τον ουρανό: “Aσ’ το, Θεέ… βρήκα”!
—
Την ημέρα της Κρίσης πεθαίνουν όλοι και πάνε στον παράδεισο. Μπαίνει μέσα ο Θεός και λέει:
– “Οι γυναίκες να πάνε στην κόλαση κατευθείαν. Όσο για τους άνδρες, θέλω να κάνετε μία σειρά όσοι είχατε το πάνω χέρι στο γάμο σας και μια άλλη όσοι κάνατε ότι σας έλεγαν οι γυναίκες σας”.
Φεύγουν λοιπόν οι γυναίκες και κάνουν οι άνδρες δύο γραμμές. Η μία (αυτή με τους υποχείριους άνδρες) έχει μήκος 100 χιλιόμετρα και στην άλλη είναι μόνο ένας άνδρας. Ο Θεός εκνευρίζεται:
– “Ρε σεις, εγώ έπλασα τη γυναίκα από εσάς, άρα έπρεπε να είσαστε από πάνω της και εσείς με ξεφτιλίσατε!! Μόνο αυτός εδώ είναι αντάξιος για τον Παράδεισο! Πες μου τέκνο μου πώς κατάφερες να μείνεις σε αυτή τη γραμμή;”
– “Κοιτάξτε… Εμένα, βασικά, η γυναίκα μου είπε να κάτσω εδώ”.
—
– “Πάντα είμαι άτυχος με τις κοπέλες!” γκρινιάζει πολύ στεναχωρημένος ο τύπος.
– “Τι έπαθες πάλι”; τον ρωτά ο φίλος του.
– “Να, χθες μετά από πολύ ψηστήρι, κατάφερα να βγάλω μια γκόμενα και να την πάω σε ένα ακριβό εστιατόριο. Ο διάολος έβαλε και πάλι το ποδάρι του και εκείνη βρήκε μέσα στη σαλάτα της ένα μικρό σκουλήκι. Φοβερά εκνευρισμένη καλεί το σερβιτόρο και του λέει: “Πάρε αμέσως αυτό το βρωμερό σκουλήκι από μπροστά μου!”.
– “Και τι έγινε;;;”, ρωτά ο φίλος του.
– “Με άρπαξε ο σερβιτόρος από το γιακά και με πέταξε έξω από το μαγαζί!”