Η σημερινή ημέρα είναι η Παγκόσμια Ημέρα ΑΜΕΑ. Φυσικά αυτό από μόνο του αν δεν προσπαθήσουμε όλοι να κάνουμε τη ζωή αυτών των ατόμων ευκολότερη, ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά όχι ευκολότερη, αλλά ίση με τη δική μας.
Τι εννοώ; Σε πολλούς κεντρικούς δρόμους, σε διασταυρώσεις κλπ υπάρχει επικλινές πεζοδρόμιο για να μπορεί να κατεβαίνει στο δρόμο και να περνάει απέναντι άτομο που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Αρκετές φορές βλέπω σε αυτά τα σημεία παρκαρισμένο αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα. Φίλε οδηγές μην το ξανακάνεις αυτό! Είτε πρόκειται να για στάση πέντε λεπτών, είτε για όλη τη νύχτα, δε ξέρεις πότε μπορεί να περάσει από εκεί άτομο με αμαξίδιο. Είναι πολύ άσχημο να μη μπορείς να περάσεις, να σου κλείνουν τη δίοδο.
ΟΚ, θα μου πεις στο κέντρο και στις πόλεις γύρω δεν είναι και ό,τι ευκολότερο και μπορεί να μου πεις πάλι “εσύ δεν το έχεις κάνει ποτέ;” Όχι, δεν το έχω κάνει ποτέ. Δεν έχω παρκάρει ποτέ σε χώρο που δεν επιτρέπεται και πλέον, βλέποντας τη δυσκολία του να βρω θέση να παρκάρω, χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο 2-3 φορές το μήνα, υπολογίζοντας μετά και 10 ευρώ για να το αφήσω πχ τη νύχτα σε ιδιωτικό parking, αν δε βρω με έναν ή δύο κύκλους στη γειτονιά μου.
Φυσικά δεν είναι το μόνο πρόβλημα η κατάληψη πεζοδρομίων κλπ από αυτοκίνητα για τα ΑΜΕΑ, είναι και άλλα. Ένα ακόμη είναι η ανεργία που μαστίζει αυτά τα άτομα και είναι εξίσου άσχημο να κάνεις αυτά τα άτομα να νιώθουν ότι δε μπορούν να προσφέρουν, τη στιγμή που μπορούν να προσφέρουν και μάλιστα πολλά, υπάρχουν επαγγέλματα και θέσεις εργασίας που και θα τους δώσουν τη χαρά ότι προσφέρουν πραγματικά και αυτοί και δε θα μας κοστίσει και τίποτα.
Διαβάζω στο pestaola.gr ότι σε πολλές χώρες ένα ποσοστό μέχρι 80% των ΑΜΕΑ είναι άνεργο, δεν είναι απαράδεκτο αυτό;
[image via]