Κατά καιρούς σκάνε σε περιοδικά, εφημερίδες και portals δημοσιεύματα σχετικά με τα υπέρογκα ποσά που παίρνουν οι τηλε-αστέρες (παρουσιαστές, μεγαλο-δημοσιογράφοι, ηθοποιοί κλπ). Μιλάμε για πολλά λεφτά, πάρα πολλά λεφτά. Άλλη λέει παίρνει πάνω από 20.000 ευρώ για κάθε εκπομπή, άλλος αμοίβεται με 10.000 ευρώ, άλλος κονομάει πάνω από 1.000.000 ευρώ το χρόνο.
Το ξαναγράφω: Μιλάμε για πολλά λεφτά: Πίνουν σαμπάνια αντί για νερό, καπνίζουν πούρα Αβάνας αντί τσιγάρων Gauloises, οδηγούν υπερπολυτελή τζιπ χιλιάδων κυβικών, γευματίζουν σε γκουρμέ εστιατόρια, κάνουν διακοπές σε χλιδάτα ξενοδοχεία.
Όλοι αυτοί οι τηλεστάρ και τα “ονόματα” περιστοιχίζονται από διάφορους “συνεργάτες”. Άλλοι αμοίβονται με κανονικούς -όχι υπερβολικούς- μισθούς, υπάρχουν όμως και άτομα που δεν παίρνουν δεκάρα τσακιστή, δεν τους καλύπτουν ούτε τα μεταφορικά τους έξοδα. Στην πιάτσα αυτό το λένε “πρακτική”.
ΟΚ, λέει ο νέος, πάει να “μάθει τη δουλειά”. Ένας μήνας, δύο μήνες, τρεις μήνες… Τη μαθαίνει τη δουλειά… Περνάει 10ωρα και βάλε στο γραφείο. Στο μεταξύ “κιχ” για μισθό… Και όταν περάσουν 8 ή 10 μήνες και ζητήσει μισθό τότε ακούει ότι δε τον χρειάζονται πια και φεύγει. Απογοητευμένος. Και τη θέση του παίρνει ο επόμενος ή η επόμενη για “πρακτική”.
Δυστυχώς, ειδικά στο χώρο των media, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Τα μπλοκάκια δίνουν και παίρνουν, σε πολλές περιπτώσεις όμως οι αμοιβές είναι τόσο μικρές που αν έχεις να πληρώσεις και τον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) τότε δε σου μένει τίποτα.
Παίζουν τέτοιες αμοιβές που, αν η κατάσταση δεν αντιστραφεί, σύντομα δε θα μιλάμε για τη γενιά των 700 ευρώ, αλλά για τη γενιά των 600 ή 500 ευρώ.