Guest blogged post από τον Απόστολο Παπαδόπουλο
Αφορμή για το post αυτό είναι ένα πρόσφατο post του Paul Stamatiou, ο οποίος κατακρίνει τον Paul Boutin που έγραψε στο Wired αναφορικά με το πώς από το 2004 έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στον τομέα του blogging και ότι πια δεν υπάρχει μέλλον, αφού εκφραζόμαστε πιο εύκολα με τις micro-blogging υπηρεσίες και τα status updates, όπως πχ του Facebook και άλλων new media, αντί με το να κάτσουμε και να γράψουμε ένα αναλυτικό post, με αποτέλεσμα να θεωρεί ότι το blogging πέθανε.
Όχι, το blogging δεν πέθανε, ούτε θα πεθάνει. Δεν γίνεται να πεθάνει κάτι που γεννηθήκε ώστε να γίνει ένα μέσο έκφρασης όλου του κόσμου, είτε είναι ένα μέσο έκφρασης ενός geek για τα νέα της τεχνολογίας είτε είναι ένα μέσο έκφρασης ενός 16χρονου για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και τις σκέψεις για το μέλλον του. Πια, όλοι μπορούν να έχουν ένα blog με ελάχιστα κλικ στο WordPress ή το Blogger και αμέσως μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα.
Ο Boutin βλέπει πολύ δυσοίωνο το μέλλον, καθώς λέει ότι πια εκφραζόμαστε περισσότερο μέσω non blogging services (όπως πχ Flickr, Twitter, Facebook, Delicious) επονομαζόμενα αλλιώς και New Media. Αλλά ξεχνάει έναν βασικό παράγοντα, τον παράγοντα της χρήσης. Δηλαδή, το ότι κάθε web service είναι φτιαγμένο για έναν σκοπό (βέβαια αυτός μπορεί να αλλάξει επεκταθεί στην πορεία -βλέπε Twitter- αλλά όχι ριζικά, με αποτέλεσμα να παραμένει κοντά στον αρχικό) και ότι οι βασικές χρήσεις δεν γίνεται να κάνουν overlap αυτή του blogging.
Για παράδειγμα, δεν μπορώ εγώ μέσω του Twitter να bloggάρω, καθώς
- δεν με αφήνει να γράψω πάνω από 140 χαρακτήρες και
- δεν είναι αυτός ο σκοπός του.
Σκοπός του Twitter είναι να γίνονται συζητήσεις μέσω μικρών και περιεκτικών μηνυμάτων που σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθούν αντί για emails, όπως πολλοί λένε, αλλά, όπως και με το blogging, τo email δεν πρόκειται να πεθάνει σχεδόν για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Πχ δεν θα μπορούσα ποτέ να γράψω για το πώς tweakαρα τα panels του Ubuntu για να είναι mac-like μέσω Twitter ή Facebook.
Η βασική χρήση όλων αυτών των New Media είναι η επικοινωνία μεταξύ των χρηστών τους και όχι το γράψιμο εμπειριών, απόψεων, how-to΄s κλπ. Η επικοινωνία που αρκετές φορές είναι χρονοβόρα ή ακόμα και όχι την ίδια στιγμή στα blogs και πιο δύσκολα προσβάσιμη. Φυσικά και είναι πιο εύκολο να συζητήσει κανείς στο Friendfeed ή στο Twitter για ένα θέμα απ’ ότι στα comments. Κάθε ένας από τους δύο τρόπους έχει και αρνητικά και θετικά. Βέβαια το θέμα του post commenting αγγίζει και το πού θα είναι θεωρητικά σωστό να αφήνουμε τα comments.
Κλείνοντας, πιστεύω πως ο Boutin κάνει ένα μεγάλο λάθος. Δεν εξετάζει σωστά όλους τους παράγοντες και αντλεί λάθος συμπεράσματα. Κατά τη γνώμη μου, το blogging δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Είναι ένα universal μέσο έκφρασης, που το Twitter ή και το κάθε Twitter δεν μπορεί να εξαλείψει. Βέβαια, το ότι μπορούμε να συνδυάσουμε όλη αυτή τη γκάμα υπηρεσίων και δυνατοτήτων, ώστε να βγει ένα πολύ πιο ωραίο αποτέλεσμα δεν μειώνει καθόλου, μα καθόλου την έννοια του blogging.
[image by Kristina B]