Είναι γεγονός πως η Disney Pixar είχε δώσει δείγματα γραφής ώστε και αυτή τη φορά να περιμένουμε μια ταινία με χιούμορ υψηλού επιπέδου, άρτια αισθητική και συγκίνηση. Από το θρυλικό Toy Story και το ξεκαρδιστικό Νέμο, μέχρι τον ραφινάτο Ratatouille και τον αξιαγάπητο Wall-e, ταινίες που μετέφεραν το είδος σε ένα άλλο επίπεδο, κάνοντας και το μεγαλύτερο κοινό να τις αγαπήσει. Το “Ψηλά στον Ουρανό” όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη, τις ξεπερνάει όλες!
Δεν είναι μόνο το ξεκίνημα της ταινίας το οποίο αποτελεί μια συγκινητική και ώριμη ματιά στο θέμα της ζωής και της απώλειας, της αγάπης και της αβάστακτης μοναξιάς που συχνα έπεται. Είναι κυρίως ο επίλογος που δίνεται στο τέλος κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο, με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε, το κεφάλαιο της ζωής του ήρωα, του κυρίου Φρέντρικσεν, και ιδανικά το κεφάλαιο της ζωής όλων μας.
Η ιστορία που ξετυλίγεται είναι εκείνη του κυρίου Κάρλ Φρέντρικσεν, ενός φαινομενικά μονόχνωτου και ιδιότροπου 78χρονου που αρνείται πεισματικά να προχωρήσει στο γκρίζο μέλλον που ξετυλίγεται γρήγορα. Με τον νεανικό του ενθουσιασμό για περιπέτεια και με τη βοήθεια χιλιάδων μπαλονιών ταξιδεύει σε παραμυθένιους τόπους μαζί με το σπίτι του, κρατώντας παράλληλα μια υπόσχεση που είχε δώσει στην σύζυγο του Έλλη. Συνοδοιπόροι του στην πραγματοποίηση αυτής της τρελής περιπέτειας ένας μικρός πρόσκοπος, ο Ράσελ, “ένας σκύλος που μιλάει” και ένα σπάνιο πουλί.
Ευαισθησία, χιούμορ, δράση και συγκίνηση μέχρι δακρύων δοσμένα με εξαιρετική απλότητα και χωρίς καν λόγια σε μια από τις ωραιότερες ταινίες για μικρούς και μεγάλους. Ταξιδέψτε μαζί τους “στο άπειρο και ακόμα παραπέρα” – όπως έλεγε και ο Μπαζ – και απελευθερώστε το ανήσυχο παιδί που κρύβετε μέσα σας.
Ο κύριος Φρέντρικσεν πάντως το έκανε… Σειρά σας!