Φίλος του blog μου έστειλε ένα email με καταγγελία για μία εισπρακτική εταιρία, η οποία έχει ένα πολύ “περίεργο” σύστημα να υπολογίζει το παραγωγικό και μη παραγωγικό χρόνο εργασίας των υπαλλήλων της, κόβωντας μέρος των μισθών για “μη παραγωγικό χρόνο”.
Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω το όνομα της εταιρίας και παρακαλώ πολύ να μην το αναφέρετε ούτε εσείς στα σχόλια του post.
Το θέμα απ΄ότι είδα έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα Ριζοσπάστης και έχει ως εξής:
Η συγκεκριμένη εταιρία προσφέρει υπηρεσίες διαχείρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών σε τράπεζες, οι υπάλληλοί της, δηλαδή, περίπου 180 στον αριθμό, τηλεφωνούν σε όσους καθυστερούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Σύμφωνα με καταγγελίες του Σωματείου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Αττικής, η εταιρία έχει θέσει σε εφαρμογή ένα νέο σύστημα μέτρησης ωρών, με το οποίο διακρίνει τον “παραγωγικό” και “μη παραγωγικό” χρόνο εργασίας.
Για παράδειγμα, η υπέρβαση του μέγιστου χρονικού ορίου που ορίζει η εταιρία στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με τους πελάτες λογίζεται ως “μη παραγωγικός”. Πχ αν η εταιρία ορίσει ότι σε τρία λεπτά ο υπάλληλος θα πρέπει να πείσει τον πελάτη να εξοφλήσει τα χρέη του και αυτός δε το καταφέρει σε αυτό το χρονικό πλαίσιο, τα παραπάνω λεπτά που θα μιλήσει με τον πελάτη είναι “μη παραγωγικός” χρόνος!
Σε αυτή την περίπτωση η κόβεται μέρος του μισθού του υπαλλήλου ή θα πρέπει να δουλέψει παραπάνω ώρες για να “συμπληρώσει” τον μισθό.
Το θέμα έφεραν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ, καταθέτοντας ερώτηση προς τον αρμόδιο υπουργό Απασχόλησης.
Απαράδεκτη τακτική, την οποία ελπίζω να μην ακολουθήσουν κι άλλες εταιρίες, γιατί ειδικά οι υπάλληλοι σε αυτού του είδους τα call centers τρώνε αρκετή πίεση από τους “ανώτερους” για να έχουν καλή “παραγωγή”, ενώ και οι μισθοί τους δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Περισσότερα για το θέμα εδώ.