Για ακόμα ένα καλοκαίρι είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Κάθε χρόνο από τον Απρίλιο-Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο αρκετές περιοχές της Ελλάδας γίνονται στάχτη. Ολόκληρα στρέμματα δάσους, σπίτια, σπίτια, μέχρι και ανθρώπινες ζωές έχουν χαθεί.
Όλως τυχαίως οι μεγάλες πυρκαγιές “σκάνε” σε μέρες και ώρες με δυνατούς ανέμους, όπου η φωτιά εξαπλώνεται ταχύτατα και αν δεν την “πιάσεις” στην αρχή μετά τελείωσε, το έχασες το παιχνίδι.
Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο κατά της χώρας; Ευθύνονται καταπατητές που ονειρεύονται βίλλες εκεί όπου τώρα υπάρχουν μαύρα καμμένα δέντρα; Φταίνε ανεγκέφαλοι κάτοικοι που βγήκαν να κάψουν ξερόχορτα την ώρα που φυσάει μανιασμένα ή πέταξαν ένα τσιγάρο δίπλα σε ένα δέντρο και αυτό ήταν η φωτιά άρπαξε;
Ό,τι κι αν συμβαίνει από τα παραπάνω το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Χιλιάδες στρέμματα δάσους καίγονται κάθε χρόνο. Δέντρα που θα κάνουμε πολλά χρόνια να ξαναδούμε.
Άραγε αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τις φωτιές καταλαβαίνουν τι κάνουν; Ζωή χωρίς πράσινο = οξυγόνο δεν υπάρχει. Και άντε πες εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα ζήσουμε. Μετά; Μετά τι; Τίποτα, μαυρίλα.
Θα έχουμε μία χώρα που το κυρίαρχο στοιχείο της θα είναι το τσιμέντο όπως πάει, χωρίς πράσινο.
Μακάρι να γινόταν να υπήρχε ένας πυροσβέστης διαθέσιμος για κάθε δέντρο ή για 10-100 δέντρα. Κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται, ούτε θα είναι εφικτό να γίνει ποτέ.
Υπάρχει τρόπος να είναι πιο εντατικές και πιο αποτελεσματικές οι περιπολείες και η εποπτεία τέτοιων περιοχών – δασών κλπ; Ας στρωθούν στη δουλειά οι υπεύθυνοι να υπάρξει επιτέλους αποτέλεσμα. Διάβασα ότι σε δασικές περιοχές υπάρχουν κάμερες που όμως είναι εκτός λειτουργίας. Γιατί;
Η τεχνολογία υπάρχει και μπορεί να βοηθήσει ειδικά τώρα που το ανθρώπινο δυναμικό δεν επαρκεί.
Αυτό το καλοκαίρι το χάσαμε το παιχνίδι, του χρόνου; Θα έχουμε τη μικρότερη δυνατή απώλεια σε πράσινο;
Για να δούμε.
Διαβάστε επίσης:
Πύρινος εφιάλτης στη Χίο: Συγκλονιστικές φωτογραφίες στο Twitter
photo: Efi Marneri